Mr. Inez Weski 2013
Nijmegen, 25 januari 2013
Door mr.I.N.Weski
Ik zal u een relaas van kommer en kwel voorhouden met als achterliggende leidraad, het COC, Ien Dales, u allen en vrijheid.
De mens heeft zich als soort via varianten als de neanderthaler, de cro magnon mens, de homo sapiens en al die andere vormen ontwikkeld in schakeringen van kleur, schedelvorm, neuzen, jagen of juist verbouwen, heersen of juist lijden, kasten en standen, culturele revoluties, beeldenstormen, inquisitie, meervoudige of almachtige afgoden, of juist reïncarnatie, een soort “back to the future” avant la lettre, en zelfs ingekaderd naar de vraag of men wel of niet liefde of lust voelt voor een gelijkslachtige en dit alles vervolgens als reden gebezigd om elkaar de hersens in te slaan. Wie mag rond het kampvuur zich komen warmen. Wie wordt uit de roedel verstoten. Ik vrees dat die basale natuurkracht zeer veel hedendaags leed nog steeds verklaart.
Uit reeksen oorlogen en genocides werd uiteindelijk geboren de Verenigde Naties, Europa en leek zich enig besef van de wederkerende patronen van gekanaliseerde haat af te tekenen en de drang dit te keren naar de erkenning van mensenrechten.
Inmiddels lijkt bij grote groepen mensen de gedachte te heersen dat de wetgever vanuit een vergaand zieke geest artikel 1 van de Grondwet als een handgranaat op onze samenleving heeft los gelaten. Dat al die onlust niet meer op de andere liefst weerloze, mag worden afgereageerd. Dat wordt je dan zomaar ontnomen.
Dat niemand meer vrijelijk scheldend de ander mag wegzetten, niet meer slechts “vir blankes” een deel van de tram met wat comfortabelere bankjes mag afzetten, een na de boerenoorlog en de vrijlating van Mandela gesaneerd verschijnsel in het straatbeeld. Hoewel ik begrijp, dat nu waarschuwingen moeten worden geplaatst, een regenboogje. Straks dient een ratel te worden meegedragen op straat ter bestrijding van besmetting.
Er was geregeld, dat je niet zomaar bij een sollicitatie mag vragen of en hoe vaak en vooral met welk geslacht de aspirant medewerker het bed deelt.
Gelukkig voor de haters is er tijdens de broodnodige vakantie in menig buitenland nog veel compensatie te verkrijgen voor het botvieren van al je onlusten op je al dan niet minderjarige medemens. “mijn hond heeft nog een hond” zou ik kunnen noemen als achterliggend psychologisch verschijnsel. Ook wel “trappen naar beneden” genoemd.
Waar zijn wij dus thans in 2013 aangeland in deze vaart der volkeren en parallelle frustraties.
Artikel 1 Grondwet verwoordt het gelijkheidsbeginsel en het discriminatieverbod als: “Allen die zich in Nederland bevinden, worden in gelijke gevallen gelijk behandeld. Discriminatie wegens godsdienst, levensovertuiging, politieke gezindheid, ras, geslacht of op welke grond dan ook, is niet toegestaan.”
Een artikel, dat dus voortkomt uit een lange geschiedenis van vooral straffeloze vervolgingen, verbrandingen, uitsluiting en beschimping van meestal minderheden en daarmee afhankelijken.
De overheid wordt in dat artikel aangewezen als hoeder van die bepaling en de onafhankelijke rechter moet in geval van nood om hulp kunnen worden aangeroepen.
Ik zal vandaag u niet vermoeien met mijn vrees, dat de rechter als strohalm door de vele afbrandende maatregelen van diezelfde overheid vaak slechts nog met moeite boven die brandgrens overleeft.
Door de ratificatie van het Internationaal Verdrag inzake de Uitbanning van alle vormen van Rassendiscriminatie van 1967 verplichtte Nederland zich tot het creëren van wettelijke waarborgen tegen rassendiscriminatie, hetgeen vanaf 1971 in het Wetboek van Strafrecht maar ook via de wet gelijke behandeling in diverse anti-discriminatiebepalingen zijn verwoord,.
Het zal u echter niet zijn ontgaan, dat niet alleen allerlei andere het individu beschermende bepalingen op het gebied van het persoonlijk leven worden opgeofferd vanuit vermeende veiligheidsoverwegingen en in feite de burger met zijn hele persoonlijke leven, inclusief seksuele hobby’s op de stoep is komen te bivakkeren, maar ook dat er een steeds grotere agressie, een bijna wellustige drang bij het brede publiek bestaat tot het liefst zo openbaar mogelijk kunnen beschelden, vernederen, eventueel onder het mom van “een aardigheidje”, hoezo geen zangkoor “iets met gas”. En wee degene, die bezwaar maakt tegen deze vorm van vrijheid van meningsuiting. Een belendend grondrecht, dat echter voortkwam uit de gedachte dat censuur van politiek cultureel gevoelige meningen juist ter bescherming van die democratische rechtstaat diende te worden bestreden.
Dat men als burger niet monddood in angst tegenover overheersende krachten leeft. Of supporters “aan het gas” moeten omdat men hoopt dat een andere voetbalclub wint lijkt daar niet onder te vallen, noch of men in woord, gebaar en geschrift adviseert, dat mannen die van mannen houden dienen te worden vernietigd en daarbij ook enkele methoden als opties kunnen worden gesuggereerd.
Wee degene, die bezwaar tegen deze vorm van vrije expressie heeft.
Kan je daar niet tegen dan? doe niet zo kinderachtig? “jullie” kunnen ook nergens tegen. “so what” als al je voorouders onder het juk van de slavernij zijn verscheept en gedecimeerd. Moet je maar niet over die grachten in het roze. Oh,Oh, dat is pas “good clean fun”.
Een bepaalde geestelijke zou in een toespraak hebben gesteld, dat homoseksuelen en lesbiennes de ‘essentie van het menselijke wezen’ vernietigen. Hij en velen met diezelfde mening, lijken het alleenrecht te hebben toegeëigend van die essentie. Het gezin wordt dan volgens hen tot ‘in de kern bedreigd’ door het homohuwelijk.
Ik begrijp dat zelfs de wereldvrede in gevaar komt volgens deze man.
Er wordt wat afgediscrimineerd.
Frappant dat dergelijke homobestrijders in het kader van de wereldvrede niet zozeer spreken over de honger, het analfabetisme, het in sommige landen bestaande recht om wapens te dragen en daarmee te schieten en dan niet alleen bij bruiloften in de lucht, of over overbevolking, of in sommige landen het storten van pasgeboren kennelijk als minderwaardig beschouwde meisjes tussen het vuil, of dat hij wellicht als detail nog had kunnen spreken over überhaupt de haat, die maakt, dat ouders trots hun pubers zich al of niet tegen financiële vergoeding, als menselijke bommen laten opgeblazen. Aan de andere kant, one down, one million to go in het kader van de overbevolking, maar minder bevorderlijk voor de wereldvrede zou je denken.
Allemaal onbesproken, althans minder pregnant bij allen die de wereld geslachtelijk indelen en niet zozeer naar daden wensen te meten.
Helaas heeft veel religie al of niet vermomd als traditie/gebruiken/normen en waarden, meer kapot gemaakt dan je lief is. Hele volkeren namelijk, soms als mom voor onderliggende stammenstrijd en economisch gewin en vaak vanwege culturele mythen. Onder dwang dient het geloof van de overwinnaar te worden aangenomen or else… de brandstapel, verkracht enz. vul maar in.
Liefde, lust en haat.
Een veel voorkomende daad in het gewapend conflict is het impregneren van de overwonnene. Een soort primitieve bezetting. Het wegvagen van de identiteit van een volk door de eigen genen te doen prevaleren. Het kapen van een identiteit.
Dergelijke structurele verkrachtingen, overigens ook van personen die geen kinderen kunnen produceren, zoals baby’s of jongens, zijn sinds kort ondergebracht onder het oorlogsstrafrecht met Den Haag als de trotse bezitter van het Internationaal Strafhof, waar de bedenkers van die uitroeiingen mogen terechtstaan.
Waar komt die haat tegen seksueel gelijkgestemden vandaan komt. Vormt al de aanblik van dergelijke figuren een bedreiging van het wezen van de mens? Een ontkenning van het wezen van het huwelijk?
Uiteraard, het zal niet veel zin meer hebben voor een priester om langs te komen, zoals ik althans moet begrijpen, dat vroeger gebeurde, om te controleren of er wel genoeg kinderen werden aangemaakt. Net zoals de kinderbijslag kennelijk ooit een naoorlogse “boost” moest geven aan de bevolkingsaanwas en dus meer van de eigen werkmieren moest doen produceren.
Hoe meer zielen, hoe meer vreugd, is vrees ik echter daar niet altijd een logische uitkomst van.
De aarde kan best iets minder menselijke sprinkhanen verdragen.
Maar toch vanwaar die haat, of is het meer, vanwaar die angst?
De overheid moest dus met art 1 GW als hoeder tegen die haatmeute functioneren, maar wat als die hoeder zelf geïnfesteerd raakt met die haat en onlust. Het lijkt namelijk alsof de schelders al die oorlogen en zeker de Tweede toen ook homo’s als te vernietigen categorie mensen werden ingedeeld, zijn vergeten. Of nog erger, die tijd als “die goeie oude tijd”zien. Dat ergens keurige lijsten, Excel bestanden van personen ingedeeld qua religie, ras, maar ook per seksuele voorkeuren bestaan.
Een groeiende drang naar het afschaffen van dat “onzinnige” artikel 1 heerst.
Wie is dan nog voor de eenling als strohalm over.
Die overheid heeft zich inmiddels al geheel genesteld in het bed van de enkeling, ook wel “embedded”te noemen, een overheid die teveel wenst te hoeden, manisch wenst in te zien, te weten. Die bijna de onmogelijkheid heeft gecreëerd om in stilte lief te hebben of eventueel liederlijke hobby’s buiten beeld te hebben.
Op deze aarde wordt immers niet alleen al mogelijk dat je ouders je als dansjongen aan enkele oudere heren verkopen of als meisje van 10 aan een Afrikaanse priester ter bezwangering, maar kan ook wettelijk geregeld worden met wie en van welk geslacht en op welke manier gezeten mag worden op een scooter, hoeveel centimeter je schaamteloos nog van je enkel of voorhoofd mag tonen, of en hoe, waar en op welke manier en op welke muziek er eventueel en onder welke omstandigheden mag worden gedanst of überhaupt onderwijs mag worden genoten of in een auto gezeten.
De repressie en het toezicht is logistiek te makkelijk geworden voor een overheid of je kwaadwillige medeburger.
Die bijna manische nieuwsgierigheid naar andermans ziele- en lichamelijke leven maakt de baaierd aan gegevens over burgers al zo groot en inzichtelijk. Elke psychiatrische makke, wildste fantasie of grootste angst staat ergens geregistreerd ter exploitatie door derden, ter verhoging van de premie, ter afwijzing voor een baan en eventueel om u niet met de rest van de toeristen met het vliegtuig te doen opstijgen. De cookie vindt u en uw seksuele voorkeur wel. Don’t tell, don’t know, is er niet meer bij.
Waarvandaan dus toch die haat? Een ontkenning van het wezen van de mens?
De mens is wel degelijk een biologisch wezen en als zodanig niet los te zien van het gehele voortplantingssysteem. Maar ook in het dierenrijk is de gelijkstemmigheid van geslachten een gegeven en wordt dit kennelijk ingecalculeerd in de groep en bemeten naar de habitat. Net zoals bij wolven of mestwormen het totale aantal onder normale omstandigheden altijd vanzelf zal overeenkomen met de hoeveelheid voedsel in het gebied, zou dit verschijnsel ook te verwachten moeten zijn bij de mens.
Dat wezen blijkt echter al zodanig gedegenereerd of meer naar de lijnen van kamikazewezens te hebben ontwikkeld, dat deze als een van de weinige soorten de seizoenen al niet meer als richtsnoer heeft voor de seksuele aandrang en ook zonder voortplantingsmotief zich te buiten gaand paart, analoog volgens mij uitsluitend met de Bonobo aap, als verre neef.
Dus tja, vanwaar die haat of beter wellicht vanwaar die angst? of moeten wij meer denken aan überhaupt al die overige haat tegen alles dat beweegt buiten het blikveld van de spreker.
Ik moet dan onherroepelijk denken aan die soms absurde gevallen van politici, dominees en vele anderen, die zich als voorbeelden voor de maatschappij profileren, die vaak met beslagen bril de gehele film uitkeken om dan schande te roepen of vooral de eigen voorkeuren in schaamte en ontkenning wensen te overschreeuwen.
U kent de uitdrukking “the lady protests too much”. Of daar waar het hart vol van is… een soort compensatie voor de eigen fixatie.
Dat algehele verdringen bij al die schelders van het feit, dat de eigen genen, de eigen voorvaderen en moederen, de eigen biologie je seksuele lot bepaalt. Daar helpt het doen afgooien van hoge gebouwen of ophanging niet tegen.
Het wezen van de mens ben je immers zelf en is dus ook die ander!
Liefde bedreigt niet de wereldvrede. Zelfhaat uiteindelijk wel.